მომდევნო ორი წლის რუსულ-ამერიკულ ურთიერთობებს სერგეი როგოვი მუქ ფერებში ხედავს: 
„ბოლო წელბში, რუსეთთან მიმართებაში რესპუბლიკურ პარტიას უკიდურესად ნეგატიური პოზიციები ეკავა. მსურს შეგახსენოთ, რომ 2010 წელს რესპუბლიკელთა ორმა მესამედმა სტრატეგიული შეიარაღების შემცირების ხელშეკრულების წინააღმდეგ მისცა ხმა. ისინი, ასევე, მკაცრად აკრიტიკებდნენ რუსეთთან „გადატვირთვის“ პოლიტიკას, რომელსაც ობამა თავისი პირველი საპრეზიდენტო ვადის დროს ატარებდა. ახლა მათტან სენატზე კონტროლი გადავა და რესპუბლიკელები ეცდებიან საკანონმდებლო დონეზე გაამაგრონ რუსეთის წინააღმდეგ მიმდინარე ცივი ომი“.

„როდესაც იანვარში კონგრესი შეიკრიბება“ - დასძენს ექსპერტი, - ვფქირობ ორივე პალატაში შეიტანენ შესაბამის რეზოლუციებს, რომელიიც შეეხება როგორც რუსეთის საწინააღდეგო სანქციებს, ასევე უკრაინის დახმარებასაც. თუ კი ეს მოხდა, შეგვიძლია დავასკვნათ, რომ ამერიკისა და რუსეთის შორის განახლებული ციხი ომი - სერიოული და ხანგრძლივია. და 2016 წლის არჩევნები, როდესაც ახალი პრეზიდენტი აირჩევა, სავარაუდოდ, არაფერს შეცვლის - ყფრო პირიქით“

ალექსეი არბატოვი - მსოფლიო ეკონომიკისა და საერთაშორისო ურთიერთობათა ინსტიტუტის საერთაშორისო უსაფრთხოების ცენტრის დირექტორი

„საკმაო ხანს ვთვლიდი, რომ ბარაქ ობამა, როგორც პრეზიდენტი, რუსეთ-ამერიკის ურთიერთობათა მხრივ, რუზველტის შემდგომ, საუკუთესოა - მასში ყველაზე მეტად იყო პოზიტიური განწყობა, ის მოწოდებული იყო შეთანხმებისთვის - ახალი ურთიერთობის საკითხში, ბურთვული განიარაღების საკითხში, საერთაშორისო უსაფრთხოების კუთხით კოორდინირებული მოქმედების საკითხში.“
მეცნიერს მიაჩნია, რომ კონგრესის შუალედური არჩევნების შედეგად, „დემოკრატიული პარტიამ ადგილების სწორედ ობამას დაბალი რეიტინგის გამო დათმო - ის სწორ იდეებს ახმოვანებს, იმსახურებს სიმპათიას, როგორც ლიბერალი ადამიანი, მაგრამ ამერიკელები მის დროს თავს დაცულად არ გრძნობენ.“
ობამას გაუბედავობამ, რომელიც მან საგარეო პოლიტიკურ მოედანზე გამოავლინა, ასევე დემოკრატთა საწინააღმდეგოდ ამუშავდა. „ერთი ადამიანის კეთილი განზრახვები საკმარისი არ არის. საჭიროა ძალიან მყარი ლიდერობა, უსარგებლო იდეალიზმის გარეშე, რომელიც ობამას, საკმაოზე მეტი ჰქონდა. მნიშვნელოვანი ამოცანების დაყენებისას, მას ზედმიწევნით უნდა სცოდნოდა იმ პრობლემათა არსი, რომელთაც ერთი ხელის მოსმით ვერ გადაჭრი. და რაღა თმა უნდა, რუსეთში არ იყო მის მიმართ დადებითი განწყობა. უფრო პირიქით - ობამა განიხილებოდა, როგორც სუსტი პრეზიდენტი.“

ექსპერტს მიაჩნია, რომ საკანონმდებლო ინიციატივები, რომლებიც კონგრესში შევა და ვაშინგტონ-მოსკოვის ურთიერთობებთან შეხებაში იქნება, სავსებით მოსალოდნელია.

„სანქციების ნაწილში, ურთიერთობათა შეზღუდვისათვის ძალისხმევის ნაწილში, როგორიც იყო ჯეკსონის ცნობილი კანონი, როგორიც მაგნიტსკის კანონია - აქ კონგრეს, ცხადია, შეუძლია სიტყვის თქმა“.

არბატოვი არც ბირთვული გაიარაღების საკითში ელის რაიმე პოზიტივს: „მეტი ყურადღება დაეთმობა შეიარაღების შეზღუდვას, კერძოდიმ ხელშეკრულებას, რომელიც მცირე და საშუალო მანძილის რაკეტებს ეხება და რომლის დარღვევაშიც რუსეთს ადანაშაულებენ. ინიცირებული იქნება მოსმენა, გაირჩევა დარღვევები, რომელთაც რუსეთს ედავებიან და ობამას დენონსაციის საკითხს დაუსვამენ.“.